RVV2016-8: Gaasbeek

Deze zondag stond er een rit van 99.5km op het programma. Het zou een licht hellende rit worden richting Dilbeek-Vlezenbeek-Gaasbeek-Lennik. Vooraf moesten er voor de 2de week op rij toch enkele renners afhaken, meestal door gezondheidsredenen. Micky – Ziek; Rutger – Verrekking; Tom C – Weekend; Bjorn DC – Hoogtestage; Ivan I – Werd ziek, zag de blamage van Standard in de namiddag aankomen. Desalnietteplus weer 9 renners op de afspraak: Timo, Stef, Johan, Joost (ook ziek), Gerald, Tim G, Bart C (wederoptredend na blessure), SRRS en de ontmaagding van Tim Desplentere, alweer een nieuwe Tim in het peloton, eindelijk een Tim van de WIK die kan fietsen.

De eerste kilometers waren zwaar, zeer zwaar…voor de voorzitter. Hoge hartslag, slecht benen…het klopte niet. Eenmaal stoppen en fiets checken, remmen dicht zetten, terug naar het peloton rijden in spurt tegen…27km/u, niet kunnen aansluiten en een hartslag zo hoog als de Ventoux. Het klopte nog steeds niet. Toch een 2de maal stoppen om de fiets na te kijken. Stef die even kwam monsteren. Tot Stef plots opmerkte dat de achterrem sleepte tegen de velg en dat die weerstandstraining van daarnet toch geen teken aan de wand zou zijn van een zeer lange dag. Bedankt Stef!

Desondanks het feit dat de rit naar meerdere renners werd doorgestuurd zodat iedereen zijn weg toch een beetje zou vinden in het op en neer gaan van de Brusselse molshopen en de voorzitter alles van achterin het peloton kon volgen, werd deze toch niet op de welig tierende Garmintoestellen gezet zodat Timo toch vanop de tweede lijn alles zou moeten doorroepen. Ik kan u verzekeren, tegen de wind, niet makkelijk.

We kwamen samen aan ’t Hoefijzer te Oppuurs (ik hoor den Bjokke al vloeken, net nu hij niet aanwezig is verzamelen ze voor zijn deur) om onze reis in DROGE (godzijdank) omstandigheden te beginnen. Via Lippelo, Malderen, Steenhuffel naar Meuzegem waar we het eerste vals plat, Terlinden, voor de wielen geschoven kregen. Johan die de eerste kilometers op kop maalde koos zijn eigen tempo bergop en zo begon de bende aan de eerste hoogtemeters van de dag en van het voorjaar. Snel daarop volgde de Blakenberg en het bleef oplopen via de Linthoutstraat gevolgd door de Hondsbergstraat. Daarna vlakte het uit richting Ossel en de velden van Kobbegem, waar de cobblestones welig tieren. Dorpsplein naar links en valsplat de stenen van Lierput omhoog, even de N9 en de 40 over waarna we Groot-Bijgaarden voorbij scheerden richting verste punt van de dag Vlezenbeek. Tot daar zat de wind die welig tierde, tegen en hoopten we op de terugweg alle wind in de zeilen te hebben. Dit masterplan van de ‘Creatieve denktank van de Trappers’ leek eerst niet te werken omdat de zijwind toch ook niet te onderschatten was, maar we waren in de kering…

Maar het venijn zat hem in de staart.

Met de wind op de zij of in de rug reden we vanuit Lennik naar Ternat richting Asse waar we op een golvend parcours het aantal hoogtemeters nog wat optelden. Maar het venijn zat hem toch nog in de staart. Daar doemde plots Vrijthout voor ons op. Timo paste zonder troef, Tim G gebruikte het verstand en bleef bij hem, Srrs dacht er net hetzelfde over maar zag dat Joost met zijn klinkers gaan lopen was. De meute was vertrokken. Tim De Goede nam kop en trok lustig door. Joeri was op het achterplan verzeild geraakt en moest achtervolgen om de klinkers uit Joost zijn wiel te halen. Johan en Joost parkeerden als eersten, later Stef en Bart DC. Gerald die de grote molen van weleer boven haalde, kroop in het wiel, barstte en moest toch breken op de laatste steilere stukken… Tim De Goede, een sterk man en Gerald die zijn vorm van weleer aan het terugvinden is. Eens boven links riep Timo maar de jonges waren natuurlijk rechtdoor gereden. Die route op de Garmin toch strak plan!

Eens samengekomen reden we naarstig door en daar dook de Koereit nog op. Zoals gezegd dook, want deze keer was het naar beneden. Timo zei tegen Joost, tmoet niet altijd ne spurt bergop zijn en hij was ‘Gone with the wind’. Benden was het even recupereren om aan de laatste van velen te beginnen: de Weyenberg. Geen hoogvlieger maar toch percentage genoeg om eens door te trekken. Stef en Srrs schakelden bij, bleven zitten, pokerden…de rest laat ik aan jullie verbeelding over. Het is een gevoelig punt bij de Bornem Bullet die al geregeld eens een parkeerboete moest betalen en deze beginnen duidelijk zwaar door te wegen.

Elke vogel zingt zoals hij gebekt is

Nu de heuvels voorbij waren en de wind in de rug zat richting huis kwam Johan weer op het voorfront te voorschi met Gerald KoeckieMONSTER aan zijn zij. Duchtig trokken ze de kop. Het tempo steeg, net als de hartslag van de groep in hun wiel. Niet meer onder de 30 per uur, met een ‘plafond’ op 38 per uur. Snakkend naar adem werd toch enkele malen tot kalmte aangemaand. Elke vogel zingt zoals hij gebekt is. Johan, Gerald nemen het vlakke. Tim, Stef, Srrs de heuvels. Daartussen Bart DC en Joost die de meute temden. Perfect op elkaar afgestemd tijdens de ritten.

Via Opstal, Buggenhout, Opdorp richting Sint-Amands en zo naar de Zandstuiver waar warme choco’s, cola zero’s en Ice Tea’s op ons stonden te wachten. Afgetikt op meer dan 100km, sommigen 110km aan een gemiddelde vann 27km/u met 658 hoogtemeters. Knap gereden toch weer van de van de Armada. Kilometers en uren in de benen die ze ons niet meer afnemen. Hopen dat iedereen gezond blijft want de curciale weken breken aan waar de kilometers nog meer gaan stijgen. Kleine bemerking toch voor de komende ritten, het tempo mag iets dalen. We zitten aan +00km en we rijden er net geen 4u over… volgende week is regulator Tom C terug die het pak op sleeptouw zal nemen aan het tempo dat zal volstaan.

Iedereen kan zich voorbereiden op 5u fietsen richting Beersel volgende week (120-130km) 8u30 vertrek en terug rond 13u30. Het zal hetzelfde profiel hebben als deze week, alleen verder. Laat ons hopen dat het weer ook volgende zondag meezit, die wind nemen we er maar bij dan!

OneTeamOneGoal

Tot de volgende!

Rit van vandaag…