RVV2016-6: Plat, Pijn, Trein, Samen zouden we er al zijn

Leuven, heen en weer 136kms onder leiding van Bjorn DC.

Desondanks de weersvoorspellingen die er andermaal niet rooskleurig uitzagen verwachtten we toch 16 renners aan de start van deze lange en (achteraf bekeken) legendarische rit. De weergoden waren ons gunstig gezind, de fietsgoden dan weer iets minder. Xavi die zaterdag teveel duels gewonnen had bij het plaatselijk clubje AC Doregem, moest verstek geven wegens aanhoudende staking van de rug na het spelen van een voetbalwedstrijd. Verder kwamen toch 15 “Wolven van de Wind” samen aan de Nissan te Oppuurs om een ritje naar Leuven af te haspelen. De 15 “uitverkoren” die aanwezig waren om de Marie-Lousie die op/neer en heen/weer ging te dansen waren: Timo, Joost, Bjorn, Tom C, Gerald, Bart DC, Tim G, Michael, Stef P, Srrs, Tim VDH, Tim Desp, Rutger, Jurgen VL en Johan De Leeuw van Doregem.

De aandachtige en trouwe lezer van deze verslagen denkt nu bij zichzelf: Hmmm, mooie mannen om in de wind mee te rijden. Inderdaad, er waren wel wat ‘Tijgers van de Tegenwind’ aanwezig vandaag die menig kopwerk niet zouden schuwen. In den beginne kwamen er nog zuchten van opluchting omdat de wind niet zo hard opstak, maar deze zou later toch wel enigszins herzien worden. Het moet gezegd zijn, deze rit was meer dan ‘een’ rit naar Leuven, het zou een teambuilding zijn waar alles in samengevat werd waar TEAM voor  staat: Together Everyone Achieves More.

In den beginne verliep alles vlot, meer meewind dan tegenwind. Bjorn die samen met Gerald de troepen op sleeptouw nam via Lippelo, Ramsdonck, Chapelle-sur-le-bois. Daarna liep het even mis en kregen zowel de Scheldetrappers als de WIKkers een primeur, namelijk Tim De La Petite Montagne stond plat. Normalieter zou Tim VDH Senior zijn poulain volgen om hem snel een ander wiel te steken en in gang te duwen MAAR Junior riep tevergeefs op Senior die nog steeds in zijn bed lag te dromen over de Italiaanse Fiets van Tim die hij in de namiddag zou mogen kuisen.  Dus zat er niets anders op dan zelf, voor de eerste maal, zijn binnenband te vervangen. Er kwamen steeds meer omstaanders kijken naar deze unieke gebeurtenis waardoor de politie van Vilvoorde opgetrommeld werd om de massa uit elkaar te drijven. Na enige zenuwachtige minuten lukte het Tim zijn buitenband over de velg te krijgen en kon hij een nieuwe binnenband steken. Enkele WOWs en OEHs galmden tot aan De Verbrande Brug en na enig oponthoud, 3 plaspauzes van de SRRS die zijn klinkers wegspoelde later, kon het peloton zijn weg verder zetten en Tim had weer iets bijgeleerd bij de Scheldetrappers: #Meerdaneenwielerclub.

We vervolgden onze weg richting Haatem, Steenokkerzeel, Kortenberg, Leefdaal en Bertem waar nu de voorzitter plat reed. Mio’s mapmaker, die steeds up-to-date is kwestie wegenwerken, had niet gezien dat ze sinds 08-2015 aan het werken waren in de betreffende straat waardoor het nogal smal werd met tegenliggend fietsverkeer. Timo moest over een eerste put springen, ok, maar de tweede was iets te groot: KNAL en PFFFFFFT waren zijn deel. Gelukkig hebben de Scheldetrappers een fietstechnieker-in-spe mee en stond deze sneller dan de wind (5 BFT) paraat om te helpen een nieuwe binnenband te steken. Een scheur in de buitenband en blaasje tot gevolg, voorzichtigheid werd geboden, geen zotte toeren meer voor Timo!

Wat verder in Oud-Heverlee gekomen was het de beurt aan Stef Pedaal, die even de pedalen verloor. Letterlijk dan toch. Bij het optrekken tijdens een beklimming kwam plots zijn linkercrank los en stond hij te voet. Gelukkig was de fietstechnieker-in-spe er als de kippen bij om met de nodige McGyverkennis de trapper weer vast te maken zodat Stef, licht tegen zijn zin wegens opspelende kniepijn, zijn weg verder kon zetten richting Leuven.

Het moet gezegd worden, het vlotte niet…lekke banden, trappersproblemen, wegenwerken…alles moesten we doorstaan. Zelfs in de grootstad Leuven moesten enkel zich wagen aan een rondje cross, lopen met de fiets en erop springen. Micky deed dit iets te gretig en hij stond plat in Leuven centrum voor de betere Pitazaak: ’t malse broodje. Ook daar weer enig oponthoud, menig trapper belde al naar zijn huisvrouw die naarstig aan het wachten waren om de patatjes af te gieten wat de SRRS ondertussen al zeker een vijftal keer gedaan had onderweg. IEdereen besefte dat we niet voor 14U thuis zouden geraken. Het stilstaan deed ook geen goed aan de ledematen van de fietsers, van een terrasje was al geen sprake meer. DOORRIJDEN VERDOMME… Stef gaf er daar de brui aan, zijn knie werd steeds erger en hij besloot de tein richting Puurs te nemen om erger te voorkomen. Echter zou het Taxi Joanna worden die even op en af zou komen om haar klein Stefke Paavels op te pikken. Ze waren nog met 14 EN het echte werk ging dan beginnen, 60km langs de vaart richting Klein-Brabant met de wind in de zij… De 5 BFT was ondertussen wel aanwezig, stuur goed vasthouden was het devies, want het was vies als je langs de vaart rijdt en plots een windstoot kreeg…Je kon zomaar bij de zwaantjes/ganzen/eenden/dolfijnen/walvissen en plankton belanden zonder dat je het besefte.

Maar alvorens we aan deze calvarietoch begonnen, eerst nog een sanitaire stop langs de vaart waar menig renner zijn petatten afgoot, ja ook de SRRS, andermaal. Ook de voorzitter moest deze keer een plasje doen, eens gedaan en wachtend op zijn buis tot de rest afgenepen had hoorde hij plots…PFFFFFFFTTTT. Ja inderdaad, weer een lekke band. How are the odds? Gerald sprong er weer op, binnenband en bom verzamelend. Gelukkig waren we met velen zodat we geen tekort hadden. Na de tweede vervanging konden we de weg eindelijk richting Klein-Brabant verder zetten. Met de wind in de zij… Iedereen reed kop…iedereen was sterk…niemand was kapot te krijgen…tot in Mechelen…

Daar kreeg Micky de klop van de hamer. De paar weken inactiviteit zaten in de benen, te laat gegeten en het is over… Zwoegend, harkend probeerde hij zich toch te handhaven in het peloton maar het was over. Na enkele malen overleg heeft hij dan besloten zelf door te rijden via de kortste weg. Achteraf werd hij door de opgepikte Pauwels nog gespot te Willebroek en door het overige peloton in Bornem…Veilig thuisgeraakt. Alsook De Bornem Bullet, dan Joanna!

Terwijl de 2 jongeren hun weg naar huis zochten, moesten de ‘Brute Bonken’ nog aan Van Gansewinkel beginnen. Na 110km, het kon tellen. Joost koos eieren voor zijn geld en reed binnendoor via Ruisbroek naar huis om cake te gaan eten bij Louke Van Herck, gelukkige Lou! Terwijl de overgebleven 12 krijgers zich op de Vlakte Van Van Ganswinkel bgaven. Wind vol in de zij. Te vroeg zou zelfmoord zijn… Tim DS onderhield het tempo…Met een scherp peloton in het wiel (zij). Tot plots De Leeuw van Doregem er op zijn grote plaat vandoor schoot…Tim DS die nog kop trok werd aan de orden getrokken door ‘Gvlgld rnd vn Prs’: STILLEGGEN Tim! Srrs die duidelijk verkeerde consignes gaf want het was een Scheldetrapper die voorop reed… Tim hield de benen stil en de voorzitter dacht er naartoe te kletsen. Schakel schakel en weg, volle spurt om tot aan het wiel van de Stoomtrein van Doregem te geraken, maar na enkeke honderden meters in de wind gereden te hebben en achterom kijkend naar TIM DS die in zijn wiel plakte was de moraal weg en zette hij zich opzij. Tim DS reeds naar Johan toe en ze waren met 2 weg. In de achtergrond werd er niet goed samengewerkt door de Scheldetrappers Tom, Bjorn, Rutger, Cuyper… Tim VDH en SRRS zaten in het wiel. Tom C probeerde het gat zelf te dichten met Tim vdh in het wiel maar ook hij kreeg het niet dicht… Wat hebben we geleerd vandaag:

1. Samenwerking moet beter, zeker met zo’n wind.
2. SRRS weet nog niet goed voor welke ploeg hij rijdt…Zijn schizofrenie geeft hem slechte gedachten. Deze week wordt er kort overleg gepleegd om zijn verdere toekomst en eventuele sanctie bij de Groene Armada te bespreken. OneTeamOneGoal is duidelijk onbekend. Ik hoop dat dit niet tegen hem gebruikt wordt tijdens de Ronde van Vlaanderen. Tip: draag de magische tenue van de Scheldetrappers en dat TEAMgevoel zal snel komen!

Aan de brug gekomen versplinterde het peloton wegens tijdsnood:

• Tim DS had ons in Ruisbroek al verlaten
• Tim G in t buitenland
• Aan de brug kozen SRRS, Tim VDH, Johan, Tom C en Jurgen voor de weg richting Bornem/Puurs
• Bjorn, Timo, Gerald, Rutger en Bart DC kozen het pad via de Weert en via Graaf Marnix De Aldegonde om naar Branst te rijden.

In Branst waren de vatjes leeg, batterijen leeg maar de moraal staat hoog. Schitterende rit (dank Bjorn), schitterend decor, goede samenwerking en de conditie is weer aangescherpt. Nog 5 weken en het is van je dattum!

Don’t stop when you’re tired, stop when you’re done…

De rit van zondag.

Enkele foto’s: