RVV 2017 – De helden deel XVI: Joeri Serruys

En dan nu dé chouchou van het Scheldetrapperspeloton, dé man waar het allemaal om draait, dé man waarvoor we zaterdag allemaal rijden, dé ééndags(jaars)kopman, dé eindlaureaat van de figuurlijke ‘Val van het jaar 2016’, de man waarvoor mijn haar nu al rechter staat dan dat het ooit op het hoofd van de Kannibaal van de Grootheide heeft gestaan: Joeri Serruys. Maar eerst tijd voor een ‘flashbackske’:

2 april 2016: 100ste Ronde van Vlaanderen Cyclo

Een vogel voor de kat. Compleet leeggereden (letterlijk en figuurlijk) stapt Joeri Srrs na 193km in de volgwagen wegens maag- en darmproblemen. Hij zal als enige van de 9 Scheldetrappers de eindmeet niet halen.

22 oktober 2016:

Joeri wint de ‘val van het jaar 2016’ wegens zijn nét niet jaar op de grote afspraken.

27 november 2016:

Joeri spoort zijn manschappen aan om hem te motiveren tijdens zijn Spartaanse voorbereiding op de Ronde.

18 januari 2017:

#TeamSrrs #JeSuisSrrs werden geboren.

Een vogel die te vroeg zingt, wordt ’s avonds door de kat gegeten

22 januari 2017:

Na een slabakkende periode en een moraal die (door weersomstandigheden) richting Jakkamakka ging en desondanks enthousiasme en motivatie van de groep werd #TeamSrrs weer begraven en werd een correctieve, educatieve tik uitgedeeld. Desondanks ontelbare vragen van supporters en afkeurende blikken van buitenstaanders richting mezelf, reageerde Joeri op zijn manier en vond hij wederom het rechte padje richting Ronde van Vlaanderen, 1 april en ontbolsterde de ‘Gevleugelde Adelaar van Puurs’ in de daarop volgende ritten met als uitblinker zijn kilometerslange kopwerk voor het C-team tijdens Gent-Wevelgem, één week voor de Ronde.

Life is 10% what happens to us and 90% how we react to it

30 maart 2017:

Was #TeamSrrs dan écht begraven? Maneet! Was het nodig om Joeri even te corrigeren? Ja. Was het misschien té streng? Zeker. Heeft het geholpen? JA. Ment kent de vogel aan zijn veren. De ‘Pffffs’ en de ‘misschiens’ werden volmondig ja en de verzuchtingen verdwenen. Joeri was even het ‘grote doel’ vergeten. Waarom de Scheldetrappers nog een winter de alcohol afzweerden. Waarom we door weer, wind én kou op onze liefde op 2 wielen kropen om die verplichte kilometers te malen. Waarom we minstens 2x per week in een zweetkot op de spinningfiets kropen tussen de geurtjes van andere en meestal oudere fietslijven. Waarom onze kinderen vroegen: Papa, ga je nu weer fietsen? Waarom we op zaterdagavond om 22u in ons bed kropen desondanks de afkeurende, vieze blikken van de vrienden. Waarom?

Voor jou, beste Joeri Srrs, beste vriend. Omdat iedereen met jou meeleefde sinds 2 april 2016. Omdat iedere Scheldetrapper die de Ronde wel uitreed het zo spijtig vond. Die droevige blik in je ogen, de tranen onderdrukkend telkens de verhalen over die dag bovengehaald werden. Ongetwijfeld dé dag van 2016 (de passage met de 1000km in Bornem even buiten beschouwing gelaten). De dag waarop één renner de finish niet overschreed met een fiets, maar met de wagen: Joeri Srrs. Dààrom en alleen daarom schreven we ons wederom in omdat je de eerste was die overtuigd zei: “No matter what, desnoods rij ik hem alleen, maar in 2017 rij ik de volledige Ronde uit.”

Druppelsgewijs kwamen er steeds kandidaten bij om hem te vergezellen. Je kan die jongen dat toch niet alleen laten doen? De ideale gelegenheid voor de jongens van de Babygiro 2016 om ook die kans te grijpen en over te stappen naar de Grote Ronde. Zo groeide het peloton aan tot 16 Scheldetrappers of Joeri plus 15. 15 kleppers die klaar stonden om onze jonge (amper 28 jaar) Adelaar te voeden, te leren hoe hij zijn vleugels moet spreiden en te vliegen zoals hij nog nooit gevlogen heeft. Als een roofvogel, cirkelend boven de Vlaamse Ardennen, zoekend naar zijn prooien om ze in een duikvlucht te verslinden alsof ze nooit bestaan hebben. En hij is er klaar voor en hopelijk zijn maag ook…

Verzuring moet een gelijkwaardige voldoening brengen als een orgasme…- J. Museeuw

We zijn op minder dan 15u voor de start van de Ronde van Vlaanderen. Momenteel zit Ruben Van Gucht ook al 9u op de fiets. Het weer ziet er goed uit. Wel regen maar relatief warm en weinig wind. Wat wil zeggen: veel zuurstof in de lucht. Ideale omstandigheden om geschiedenis te schrijven Joeri. Vriend. Slapen zal je amper doen, dus kan je beter dit stuk een paar keer lezen om van zelf in slaap te vallen en te dromen over jouw Ronde van straks want deze vogel mag met niet over het net laten vliegen…

Ik wil slapen, maar ik slaap niet, ik wil inhalen maar ik haal niet. We doen het op zijn manier – Yung Internet

De eerste 100km zal het belangrijk zijn om rustig te blijven. Te eten en te drinken, niet teveel want je maag weet je. Eet zeker nu, op deze vrijdagavond nog wat pasta, eten tegen de honger die komt. Zorg dat de tank gevuld is. Je ontbijt zal bestaan uit rijstpap met suiker, om die maag te vullen en de koolhydraten van het eerste uur aan te vullen. Want net zoals vorig jaar zullen de eerste 100km snel voorbij vliegen. En dan…

Paddestraat? Niet je favoriet, kasseien, ik weet het, botsen en knotsen van steen naar steen. Laat de fiets het werk doen, trap soepel en ga niet over je toeren. Elke vogel zingt zoals hij gebekt is. Denk aan Theuns die vorig jaar voor Sporza tijdens de verkenning bijna tegen de grond ging omdat hij te onstuimig door de natte bocht raasde. Nee, dat zal en mag jou niet overkomen.

Leberg, Berendries, Ten Bosse? Das je ding. Doe waar je sterk in bent. Klimmen op jouw cadans. Niet foscussen op die schicht op het grote mes die je voorbij steekt en waarvan je denkt, wacht maar. Nee, vlieg wil ook vogel zijn, denk aan de rest. De streep ligt in Oudenaarde weet je? Cirkel rustig rond je prooi, dokkerend over die verdomde betonplaten. Kadeng, kadeng, kadeng. Meter per meter tel je af naar Oudenaarde, naar de finale. Maar deze zal (net als zondag?) openbreken op de ‘De Muur’. Denk aan Museeuw, de Leeuw van Gistel. Beeld je in dat je Cancellara bent die Boonen, al dan niet geholpen door een motor, los uit de wielen rijdt op de Kapelmuur terwijl tientallen/honderden of misschien wel al duizenden tifosi uit de bol gaan als ze Joeri zien aanstormen. Door de rechtstaande haren zal je enkel nog sneller trappen en sneller boven zijn. Go with the flow, zoon: VLIEG! Spread your wings.

Nu gaat het richting Oudenaarde, richting de poort van de Hel. De hellingen zullen sneller volgen dan de kwakskes die jij vorig jaar aan de Eikel- en andere bergen achterliet.

Valkenberg: Wees Boonen die aanzet aan Café “In Den Hengst” om Van Peteghem achter te laten richting zegebloemen.

Eikenberg: Wees Y. Lampaert die tijdens Dwars door Vlaanderen de toppers op kant zette, de KOM en overwinning nam op deze heraangelegde klim waar vorig jaar nog mooi hing: “Unless you puke, faint or die: KEEP GOING!”

Koppenberg ofte ‘De Bult van Melden’: Daar waar Stijn Boeykens, de befaamde kermiscoureur tijdens de beklimming in 2012 als derde opdraaide na Caluwaerts-Alen en heel het peloton de gracht in joeg. Ook Cancellara stapte hier al omhoog met de afgebroken ketting rond de nek. Niet deze zaterdag, geen pechvogel, niet Joeri Srrs ‘ de Gevleugelde Adelaar van Puurs’.

Taaienberg ofte Boonenberg. Kolfje naar je hand Adelaar. Vlieg achter je prooi, in de goot en verslind ze op de kassei indien ze niet snel genoeg voor hun leven fietsen. Oppassen begint langzaam, zwaartepunt ligt net voorbij het midden en heeft een uitloper. Zeuneke zal daar staan om je vleugels te wassen en te laven. Profiteer.

Kanarieberg: Deze ken je nog wel. Je eindpunt van 2016, het moment waarop je je fiets inlaadde en bij Zeuneke in de volgauto kroop, hier ben je van je stokje of padje gegaan. In het ouderlijke nest waar je troostende woorden kreeg, gepamperd werd, een schouder om op te huilen vond.

Kruisberg/Hotond/Karnemelbeekstraat: Deze vogels moet je gewoonweg pluimen. Dit moeten voetnoten worden in jouw avontuur, in jou avontuur, in jouw RONDE. Verder dan vorig jaar, dicht bij de eindmeet. Je moet vleugels moeten groeien beste Adelaar. Laat je zweven op de wind richting de laatste 2 obstakels.

Oude Kwaremont: Even je enthousiasme temperen hier. Rustig beginnen. Licht hellende aanloop alvorens de kasseien aan te vangen. Pas op, niet te groot trappen, het loop relatief stijl op en de stenen liggen er niet al te best bij. Passeer je Kwaremontplein? BAM op de grote, zoals de grote motoren tijdens de Ronde het zullen doen. Bij schakelen en bijtrappe verdomme, raap ze één voor één op terwijl je het VIP-dorp een kleine blik gunt. Ook daar zal een menigte staan die al enkele Carapilsen teveel op zullen hebben. Des te beter dan roepen ze nog harder: KOMAAN! HOP HOP HOP! GO GO GO! Vijf Zes Zeven Acht en HOP! Verzuring is een deugd, kiekevlees je deel…

Paterberg: Geen negatieve gedachten! Niet denken zoals ik vorig jaar: ‘Argh, krampen, dat gaat wat geven’. NEEN! YES, WE CAN GVD! De laatste van de dag. En geloof me, in de verte zal je ook daar de menigte zien staan die elke Skyzwalper die zich aan de kasseien als de betere muurbestijger omhoog probeert te hijsen, omhoog schreeuwt! Desnoods zelfs duwt. Hier vriend, hier adelaar, alleen hier is het een klim op pure adrenaline, met kiekevlees, met rechtstaande haren, TOT HET GAATJE. Eens boven besef je: Tis gebeurd! We zijn er vanaf, we rijden richting de boog in de Minderbroederstraat.

Daar zullen de vroege Scheldetrappervogels staan wachten op jou, op Joeri Srrs, de Adelaar, die net zijn vlucht van 237km achter de kiezen heeft. Die de streep met een smile zoals alleen jij die kunt hebben, zal overschrijden.

Met voor zich: Scheldetrappers

Naast zich: Scheldetrappers

Achter zich: Scheldetrappers (Tim vdh/Gil)

Want desondanks alles zijn en blijven we “WielerVriendenClub De Scheldetrappers”, door dik en dun, in de winter en de zomer, op en naast de fiets. Daar zullen we dan ook op klinken die avond: op de club, op ons, maar vooral op jou!

Nogmaals aan alle deelnemers morgen: SUCCES!  #MeerDanEenWielerclub