11 Februari: Alost, maar bij de Scheldetrappers niemand!

Tijdens de vorige werkstukken kon je al lezen dat ons Halfbloed Gil tijdens de voorbereiding maar parttime zal meerijden wegens woon-hobby situatie. Het is dan ook niet makkelijk om vanop afstand te schrijven over wat er leefde, gebeurde tijdens een rit. Daarom neemt een Volbloed Brabants TrekScheldefahrer de fakkel 2-wekelijks over. Ons halfbloed reed zaterdag zelf een tocht rondom de Goud-Gele Pretpalen van AB Inbev met een mooi aantal hoogtemeters incluis. Moet je Leffe voor hebben in je eentje. Zijn zwaar(s)tepunt was ongetwijfeld de Jeep die hem bijna van de weg maaide. Meer daarover vanuit eerste lijn, volgende week!

Op zondag hadden zich vooraf 18 trappers opgegeven om de eerste gezamenlijke centenaire van 2018 te verwezenlijken. Frank Deboosere voorspelde zeer veel regen de nacht van zaterdag op zondag maar onze eigen weerspecialist Tim Ven(tusky) Den Heuvel had al uitgezocht dat we zondag richting het zuiden moesten rijden. De reden? Wel, er zou zich nog een storing vormen boven het poldergebied tussen 10u04 en 10u56 die ons wel eens zou kunnen storen en zelfs volgen tijdens het betere waaierwerk (4-5 beaufort) richting Paal. Als we richting zuiden trekken hadden we 90% kans op droge kleren…en zo geschiedde. Pluim voor TVDH!

Het eerste deel werd vakkundig onder controle gehouden door Stef en Tim-zelve. De wind zat niet in het voordeel en fris aan de heuvelzone komen was de enige bekommernis. Eens de poorten van de hoogtemeters zich openden, werd Tim afgelost door een andere grijze duif met gestilde reuzehonger, Johan 6-gangen Brusselmans. En Stef? Wegens afwezigheid van zijn adoptievader Tom Zuiderwaerts, bleef die op zijn 52-22 op kop rijden. Tom zou trots zijn. Wij bekaf…

Vanaf Opdop richting Lippelo werd het voor de Leeuw ook wat veel. De wind was wederom in het nadeel gaan draaien en de rukwinden waarover Frank DB sprak, kwamen steeds vaker aanwaaien. Johan hield het nog vol tot Lippelo maar daar moest hij de pijp aan Frans geven. Frans, ondertussen vaste gastrijder geworden, nam gezWIND over maar zag snel in dat Stef nog wat in de tank had en dat die wind, net als de Scheldetrappers, gesponsord werd door Beaufor Tuinschermen. De snedige overname ging even snel liggen als de zin in fietsen bij de secretaris wanneer hij 3 druppels water op de biljartvlakke oprit van zijn buurman ziet en werd vervangen door het getrek en gestoemp van een doorwinterde Flandrien à la Briek Schotte.

Een Flandrien duwde op de pedalen tot hij niet meer wist van welke parochie hij was – B. Schotte

De laatste kilometers richting Branst waren de zwaarste kilometers van de 99km durende rit. Positief wederkerend punt is dat voor de zoveelste week op rij er geen problemen waren voor de renners die aan de voorbode staan van een loodzwaar voorjaar.

Nog 47 dagen tot de Ronde, Giro Delle Fiandre, Vlaanderens Mooiste.

Daarvoor nog 6 weekends keihard trainen.

Nog 68 dagen tot de Epic 300, het beste van de Ronde en Gent-Wevelgem in 1 rit.

Daarvoor nog 8 weekends bikkelhard trainen.

Geen manager, geen sporter zal presteren als hij geen honger heeft – P. Post

Opmerkelijk (voor de ingewijden): Stef reed de rit op kop aan een gemiddelde hartslag van 155. Uit zijn inspanningstest kunnen we concluderen dat dat net zijn aërobe drempel is. Correct: aëroob, niet anaëroob. Hij had nog veel overschot, Tom zou trots zijn.

Opvolging: De Zandstuiver had na het lezen van vorig hoofdstuk zijn voorraad chocomelk aangevuld en menig trapper zou tot zijn trekken komen na de rit. Bedankt Gil-Bert.

Pikant: Michael die 99km met een lange broek ZONDER zeem rondreed. Deze man heeft nogmaals bewezen dat hij karakter (ballen twijfel ik nu aan) heeft.