RVV 2017 – De helden deel I: Jurgen Van Laer

2 maart 2017. Ondergetekende zit na een sessie op de rollen in bad de bijbel der wielertoeristen aan het lezen: Bahamontes: “Wereldkampioenen”. Zoals steeds krijg ik de beste ideeën op de onmogelijkste momenten of plaatsen. Meestal ’s nachts als ik de slaap even niet kan vatten om de ene of andere reden. Dan begint het te draaien in mijn hoofd. Het moeten niet altijd de benen zijn. Soit, het artikel gaat over gevallen renners en hun graf. Van D’Haenens over Coppi naar Weylandt om te stoppen bij, het kan het ook anders, VDB. Ik las dat het graf van Wouter Weylandt zich in Sint-Denijs-Westrem bevindt en dit (zoals waarschijnlijk alle graven van overleden helden) een bedevaartsoord geworden is voor wielertoeristen. Mijn eerste idee was een rit naar SDW te rijden wat misschien iedereen wel zou kunnen smaken maar aan de andere kant, we zijn ook naar Tielt gereden om de deur te passeren van het huis waar ooit ene Froome verbleef. Maar mede door de koude temperaturen waren we niet zeker meer van het huisnummer en zijn we toch maar doogereden om het gevoel in onze vingers te kunnen behouden wat belangrijk is tijdens het versnellen en remmen.

We zijn op 30 dagen voor de Ronde van Vlaanderen Cyclo waar 14 Scheldetrappers om 7u aan de start zullen staan om op deze dag Vlaanderens Mooiste te bedwingen. Of het hen zal lukken? Dat is een vraag waar niemand het antwoord op weet, zelfs de deelnemers niet. Daarom gaan we elke dag proberen 1 renner onder de loep te nemen, zijn voorbereiding uit de doeken te doen zodat iedereen kan inschatten of gokken op de afloop van de lijdensweg. Indien het lukt, zal het voor sommigen de eerste keer zijn, voor anderen de tweede keer. Maar we kunnen nu al stellen, dat elk paar al dan niet geschoren benen met afgelijnde kuiten één voor één helden zijn voor u, hun familie, vrienden en zeker voor mij, de voorzitter.

Van stoofhout kan je geen eiken kast maken – T. Alen

Om de reeks te starten gaan we het parcours van Jurgen Van Laer overlopen. Juju voor de vrienden, tijger voor en van Ann, vader van 2. Waarom we met hem beginnen? Daar is een zeer goede reden voor. Als er in het peloton één consensus is, waar geen omerta over is, is dat Jurgen klaar zal zijn voor het grote avontuur. Zo onberekenbaar als hij vorig jaar was op de fiets, zo standvastig is hij dit jaar. Op hem kan je een huis bouwen zonder dat er één scheur in de Ferrarirode bakstenen zal komen. Zijn excuses en uitvluchten die hij vorig jaar gebruikte, zijn de basis en de lijm geworden voor zijn trainingen dit jaar. De Jurgen van vorig jaar bleef op zondag thuis als hij moest werken en ging op dit elan voort in de week. De Jurgen van dit jaar fietste naar het werk met de vroege/late en nacht. Hij zou als zijn weekend in de week viel op zijn fiets springen en trainingstochten van 100 tot 180! km alleen afwerken. Te koud? Te nat? Wind? Het kon hem niet deren, hij zou in bloedvorm verkeren, hij zou de Ronde uitrijden.

Tijdens de enkele keren dat hij met het peloton weg was, zou hij zijn grootse vorm etaleren. Hij is ijzersterk geworden en deinst niet terug om enkele uren alleen op de fiets te kruipen. De voorzitter zegt altijd dat je van stoofhout geen eiken kast kan maken maar met Jurgen anno 2017 kom je toch in de buurt van een antiek exemplaar dat normale gebruikssporen vertoont. Hoedje af voor de transformatie die hij doormaakte. De nominatie ‘Scheldetrapper van het voorjaar’ heeft hij alvast op zak!

1 Response