RVV2016-5: 2-daagse van Vlaams-Brabant, allen op de kant – DeelI

Uitzonderlijk voor de Scheldetrappers, maar deze week werd de lange rit op zaterdag gereden. Naar jaarlijkse gewoonte gingen we als officieuze opener van ons seizoen Brussel-Opwijk rijden. Meestal vanuit Opwijk te vertrekken maar in de voorbereiding naar de Ronde, gewoon vertrekken vanuit Branst naar Opwijk, daar 90km en terug…

In laatste instantie moest onze peter Francis De Greef verse geven omdat hij vrijdagnacht ziek geworden was. Verder weinig passers vanwege de uitstekende weersvoorspellingen. Zeer koud, in het begin weinig wind maar droog, een meevaller voor de organisatie. Volgende patriotten waren paraat voor deze zware rit in spé: Timo, Tim G, Gerald, Tom c, Joost, Bart De Cuyper, Johan B, Srrs, Bjorn, Ivan en Tim De La Petite Montagne.

Aan de start van de toertocht stonden er voor de meesten al 20km op de teller. De groep vertrok richting Brussel, het tempo was hoog maar de wind zat redelijk gunstig. Dan draaien we de benen maar wat sneller rond en komen we ook wel onder stoom voor de aankomende heuvelzone. Als opwarmer kregen de renners, de Eksterenberg voor de wielen geschoven. Hier kon ieder voor zich voelen wat de rit vandaag zou brengen. Ondergetekende voelde al snel (tijdens de rit naar Opwijk) dat hij vandaag de koers niet zou winnen noch dichtbij zou eindigen. Toch even stoppen om te kijken of de rem weer niet stokte, maar niets was minder waar. Zo goed de benen aanvoelden vorige zondag, zo slecht en zwaar voelden ze deze week aan. Ik zou niet de enige zijn bleek later…

Vorige zondag hadden de wielercursisten van zaterdag zware benen (door de zware training (2u spinnen)) en ging het zondag minder vlot. Ook het feit dat het eten verwaarloosd werd tijdens een rit van 5u30 (bewogen tijd) en 7u (verstreken tijd). Al waren er verzachtende omstandigheden, veel pech en veel langer onderweg dan verwacht. Vandaag zou het volledig anders zijn. De wielercursisten waren fris én er waren bevoorradingen waardoor ook dit euvel opgelost werd. Tom C zou samen met Gerald en Srrs, die zich als een vis in het water voelde op zijn terrein, de motor van het gebeuren zijn. Bjorn die vorige week het betere kopwerk deed en Johan die zich niet op zijn terrein bevond zouden zich in de wielen zetten. Rutger peddelde rustig mee en groeit in het peloton (opletten met deze man!). Tim VDH, Tim G, Joost en Timo hadden al betere momenten gehad deze winter. “WTC Willen maar Nie Kunnen” had een betere ploeg geweest voor deze rit maar loyaal als ze (we) zijn bleven we eraan hangen. Er was ook nog Ivan I. die blijkbaar de voorbije weken op zijn eentje had bij getraind. Vandaag mocht hij zeker bij de sterke vier gezet worden. Als hij op kop reed, reed hij steeds 10 meter voor de groep om de wind voor de koptrekkers weg te nemen. Bergop zakte zijn tempo niet, maar kwam er eerder een kilometer per uur bij. De moed zakte in de schoenen van “De mindere goden van de dag” terwijl de heuvels stuk na stuk beklommen werden.

Ten opzichte van vorige week hadden we eens weinig pech. Eén lekke band voor de Leeuw van Doregem en een kettingbreuk voor Bart ‘stoempe(r)ke De Cuyper kort na de eerste bevoorrading. Bij de eerste beklimming van het dubbelluik: Eksterstraat-Ijsbergstraat zette deze gezette bonk zoveel kracht op zijn trappers dat de ketting besliste een pauze te nemen en brak. Zoals ze bij Royco zeggen: “Pauze werkt”, gelukkig heette de pauze vandaag: Gerald. Dubbel gelukkig stopte er een bevriende wielerman die ons een kettingpons leende om dit probleem op te lossen. Een schakel minder voor Bart maar zoveel kilometers meer erbij. Normaal zou dit einde koers zijn maar onze technieker besliste er anders over. Dank Gerald!

Ondertussen verslonden we de heuvels van Vlaams-Brabant, een overzicht:

Na de Eksterenberg hadden we nog enkele zware stukken met onder andere: Eksterstraat, Ijsbergstraat, Kasseien Putstraat, Industrieterrein Ternat,  Europastraat. Het beste was er bij velen af, de rit naar Opwijk werd nog zwaar, zeker als je voor de 2de maal bij Marina in Meldert passeerde en je:

1. Niet mag stoppen
2. Toch niet drinkt (ot de Ronde)

Karaktermannen als we zijn lieten we ‘Café Marina’ letterlijk en figuurlijk links liggen, passeerden we Thor Kokerij Meldert en reden we richting aankomst. Het tempo bedroeg nog steeds 28-29km/u en de wind blies alsof hij ons moest blussen omdat we on fire waren, maar beste wind, vriend, je was ons niet goed gezind. Last but not least kregen we ook nog de Koereit voorgeschoteld. Tom C trok vanop de kop aan en iedereen stierf in zijn wiel, één voor één moest een parkeerticketje kopen. Na 97km kon dit als waardemeter wel tellen. Wetende dat het tijdens de Ronde van Vlaanderen dàn pas begint.

De mot zat er even in. De moraal bij de mindere Goden van de dag was laag. Tim G en Tim VDH sloegen aan de pijl van 70km linksaf. Iets verder kon de rest nogmaals bevoorraden. Johan gaf er ook de brui aan en keerde terug om richting huis te rijden. De andere kornuiten reden dapper, maar nog niet voldaan door richting arrivé. Het tempo daalde een beetje, de weg daalde ook een beetje en zo reden we richting aankomst. De laatste 2km demarreerde Gerald, gevolgd door Ivan. Maar zij moesten aan de rotonde doorgaand verkeer doorlaten waardoor alles weer samenkwam. Gerald bleef op kop, Timo herkende de omgeving en wist dat ze bijna ’thuis’ waren. Hij zette aan, Gerald probeerde in het wiel te kruipen, Timo schakelde bij en had een voorsprong, hij zette zich even neer maar was verrast dat iets verderop de aankomstboog van zondag opdoemde waardoor hij zich nogmaals rechtzette en als ‘volleerd’ sprinter zich een hele dag (116.8km) wegstopte en toch nog even wat kruid aan de meet kon verschieten.

Maar dan waren we nog maar steeds in Opwijk…*kuch*

Gerald nam samen met Tom C de kop, ze namen de rest op sleeptouw. Eens Tom C de weg wist ging Gerald achteraan bekomen van een zware dag op kop en op de grote plaat. Iedereen zat piepedood en kroop in elkaars wiel zodat Tom met 7 piep(edood)kuikens richting Branst reed. In Sint-Amands scheidden de wegen in 3 groepen die elk hun eigen weg huiswaarts gingen. 130km op de teller met een gemiddelde van 26,5-27. Het kan weer tellen

Even ter vergelijking:

• Rit naar Leuven: 135 kilometer, 5u30 bewogen tijd, 7u verstreken tijd: 25 gemiddeld en 600 hoogtemeters.
• Brussel-Opwijk: 130 kilometer, 5u bewogen tijd, 6u verstreken tijd en een gemiddelde van 26.5-27 en 780 hoogtemeters.

Kortweg: Rit van vandaag: Straffe stoot weer mannen!

Stop wishing, start doing!

De rit van zondag kan u lezen in deelII.