RVV 2017 – De helden deel XV: Bjorn De Caluwé

Onze 15de van de 16 Scheldefahrerhelden die deze zaterdag gaan vechten tegen de matige zuidwestenwind, regen incluis, tijdens de eerste 104 kilometerlange inleiding op het echte werk is Bjorn De Caluwé. Waarom 15des? Was hij onzeker? Den Bjokke onzeker? Haha, is goed lachen. Slechte winter achter de rug? Bah neet, perfecte winter achter de rug. Waarom dan? Omdat Bjokke den Bizon nu al drie weken uitkijkt naar zijn verhaal, naar zijn anekdotes, naar zijn motivatie om zaterdag te poeffen zoals enkel hij poeffen kan. Om zijn geduld te testen en ook te belonen.

Wake up with determination. Go to bed with satisfaction.

Over zaterdag moet er eigenlijk niet getwijfeld worden. Hij start om 7u en zal toekomen rond 15u. Zonder moeite, zonder problemen. Geen twijfel mogelijk. Bij Bwin kan je zelfs meer geld verdienen met een overwinning van Club Brugge tegen ‘Streutje Stekene’ dan gokken op het niet over de eindstreep rijden van den Bjokke. Bjorn den Bizon is namelijk gebeiteld uit Ronde van Vlaanderenkasseien. Faneritische porfieren hebben vaak een grote hardheid en druk- en slijtvastheid en dit gepaard met een opvallend uiterlijk. Ze worden in de constructie op diverse manieren als natuursteen gebruikt zoals kasseien. Voorbeelden zijn straatstenen (zoals kasseien of “Bizon Bjorn”), als siersteen, als steenslag (of GRIIIIIIND) voor beton en als spoorwegballast.

Als dit geen perfecte omschrijving is van onze Bizon Bjorn?

• Grote hardheid:
  • Figuurlijk: Recht voor de raap, niet schuw voor een steek onder water, het hart op de tong.
  • Letterlijk: 181cm pure kracht met kuiten die Hulksgewijs broeken kunnen doen openscheuren.
• Grote drukvastheid:
  • Druk? Wat is dat? Alles komt altijd goed, niet waar vriend?
• Grote slijtvastheid:
  • Nergens tijdens de winter waren er enige tekenen van slijt of mindere vorm. Nergens tijdens de ritten kreeg hij een befaamde klop. Bjorn was samen met zijn vorm, één grote constante, heel de winter door. Hoe langer of harder de rit, hoe beter hij begon te rijden.
• Opvallend uiterlijk:
  • Eén stevige kerel met benen van pure porfiere stenen.
  • Hij is steeds goed geluimd en verbaal aanwezig.

Waarom Bizon?

Om de 2 volgende redenen:

1. De vergelijking met een Amerikaanse Bizon gaat ook weer mooi op. Ik neem over van tinernet: Het dier is zwaar(der) gebouwd met een hoge schouderbult, een grote zware kop, een korte dikke nek en een breed voorhoofd. Kop, nek, schouders en voorpoten zijn lang en ruig behaard. De rest van het lichaam is bedekt met korter en lichter haar. De kin bevat een verwilderde baard. Het dier heeft een schouderhoogte van 1,90 meter en de lengte van de stier is bijna 3 meter. De staartlengte bedraagt 30 tot 60 cm. De bizon kan een snelheid tot 50 km/u halen. (Bron Wikipedia). Ik moet hier bijna zelfs niets aanpassen.
   • Iets zwaarder gebouwd: V
   • Hoge, stevige schouders: V
   • Behaard lichaam (ook al is dit nu weg): V
   • ‘Verwilderde’ baard: V
   • Bijna 1m90: V
   • Staartje van 30cm (schijnt) :V?
   • Last but not least: Snelheid van meer dan 50km/u: VV
2. Genoeg gelachen. Om de volgende reden natuurlijk ook: Omdat hij een bi(j)zonder persoon is voor de club en voor mezelf. Bjorn De Caluwé is relatief nieuw bij de club maar hij is op die korte tijd wel uitgegroeid tot een fundament waarop de club kan bouwen. Net als Joost steeds bereid om het werk te verdelen, steeds meedenkend naar oplossingen, verbeteringen of vernieuwingen. De teambuilding van enkele weken geleden is daar maar één voorbeeld van. Met het hart op de tong én op de juiste plaats, ademt hij de club van zijn hart en is hij steeds bereid om de kar te trekken. ‘T blijft een bizon hé.

Bedankt Bjokke en zet er ene koud zaterdag voor wanneer het D-team de eindstreep overschrijdt. Drink er alvast ene (zonder alcohol, Cannibale hé) op alles wat je doet, deed, gedaan hebt en nog zal doen voor de club (en voor mezelf). SCHOL!